Something's happened before and on Thanks Giving Day

เมื่อวานเช้าตื่นขึ้นมาก็ออกไปเปิดประตูห้องหลังบ้านให้น้องหมาออกไปทำธุระส่วนตัวตามปกติเหมือนทุกวัน แต่ครั้งนี้ได้ยินเสียงอะไรไม่รู้ดังมาทางหลังสวนผัก ตรงที่เป็นเขตบริเวณบ้านของเพื่อนบ้านที่เป็น Hunters  เราเห็นจอร์จกับโฮมเมอร์ดมพื้นแถวๆนั้นด้วย เราเลยยืนดู สักแป๊บเห็นตัวดำๆเล็กๆวิ่งจู๊ดเข้ามาหาโฮมเมอร์ เลยรุ้ว่าเป็นลูกหมา แต่เสียงที่ได้ยินมันไม่เหมือนลูกหมานี่นา เลยเดาไม่ถูก เราตะโกนเรียกคุณสามี เขาวิ่งมาดู แล้วอุ้มลูกหมาเข้าบ้าน ปากก็พูดว่า โอวว พระเจ้า มันเชื่องจัง นี่มันไม่ใช่ wild dog ดูสิ หางตวัดไปมาใหญ่เลย เรานึกในใจ... ปั๊ดโธ่ ก็หน้าลูกหมามันออกเป็นพันธุ์แลบาดอร์นะคุณ มันคงไม่ใช่หมาที่อยู่ตามป่าหรอกน่า แต่เชื่อไม๊ แค่ลูกหมาตัวนี้มาถึง เขาประจบน่าดูเลยอ่ะ ทำเอาเราตกหลุมรัก (รีบทำกล่องให้นอนเลย แต่นอนแป๊บเดียว คงไม่ชอบน่ะ) ใจก็กังวลว่าจะทำยังไงกับเขาดี เพราะรู้อยู่เต็มอกว่าเลี้ยงหมามากกว่าสองตัวไม่ได้แล้ว มันเกินกำลังน่ะ  ค่าวัคซีน แล้วก็ยาป้องกันโรคต่างๆแต่ละตัวก็แพง แต่ก็อดสงสารเจ้าตัวน้อยที่เพิ่งหลงมาไม่ได้  และแล้วคืนนั้น... เขาก็ได้มานอนค้างคืนกับหมาใหญ่สองตัวที่กลัวลูกหมาน้อยเหลือเกิน คืนนั้นทั้งคืน เสียงเงียบสนิท กลางดึกเอาไฟฉายไปส่องดูผ่านประตูกระจก เห็นลูกหมาน้อยเอาหน้าไปซุกตรงหลังจอร์จ แหม๊ จอร์จเกิดรักขึ้นมาล่ะสิ เลยยอม อิอิ

...เช้าวันนี้ วันขอบคุณพระเจ้า เรากับสามีไปบ้านพี่สาวตั้งแต่แปดโมง และอยู่ที่นั่นทั้งวัน เราเก็บลูกหมาไว้ในห้องหลังบ้าน มีผ้าห่มหนานุ่มพับซ้อนๆกัน แล้วก็ปูกระดาษไว้เต็มเลย เพราะรู้ว่าคงทำเละแน่ๆ หุหุ

...กลับมาถึงบ้านบ่ายสามโมงครึ่ง รีบไปเปิดประตูห้องหลังบ้านเพราะเงียบมาก พอเสียงดังคลิ๊กเท่านั้นแหละ เสียงร้องโหยหวน พอเห็นหน้าก็ตัวบิดสั่น ดีใจสุดฤทธิ์ ..ลูกหมาอ่ะนะ ไม่ใช่เรา พออุ้มขึ้นมา ยิ่งสั่นใหญ่เลย เลียหน้าเลียตา ..เฮ้อ เราก็ยิ่งเอ็นดูมากขึ้นทุกที

สักพักนึง เราพาลงไปที่สนามให้ไปเล่นกับพี่หมาใหญ่สองตัว เนื่องจากเราต้องทำความสะอาดพื้นห้องหลังบ้านน่ะ ยังไม่ถึงสามนาทีเลย คุณสามีเรียกให้รีบมาดูที่ประตูหน้าบ้าน เราไม่เห็นอะไรแล้ว แต่คุณสามีบอกว่าลูกหมาวิ่งตามแม่ไปแล้ว แม่มารับ ..ทั้งดีใจ ปนเศร้า

..คงมีโอกาสได้เจอกันอีกนะเจ้าหมาน้อยเพราะดูแล้วคงอยู่ไม่ไกลกัน ถ้าไม่โชคร้าย ถูกนำไปปล่อยเสียก่อน